Geluksvogeltjes
Door: Merel
Blijf op de hoogte en volg Merel
28 November 2012 | Australië, Brisbane
Mijn vorige blog is nog maar 15 dagen geleden, maar ik heb alweer heel wat te vertellen!
In Brisbane zijn we naar een poolparty geweest van een groep studenten, helaas viel dit een beetje tegen en zijn we daar niet zo lang geweest. Afra en ik lagen dus niet zo laat op bed. We hadden 2 nederlandse jongens op de kamer, waarvan er een ook ging slapen en de andere was er nog niet. Na een paar uur werd ik wakker door het schudden van mijn bed. Ik moest het even laten doordringen en toen merkte ik dat ik een jongen en een meisje naast me hoorde.. En een beetje een ranzig geluid, waar ik nog een paar uur van wakker heb gelegen..
Woensdag 14 nov. zijn we naar de Koala Sanctuary geweest. Het was erg leuk, een soort kleine dierentuin met veel koala's en andere Austalische dieren. We konden een koala vasthouden en met kangaroo's knuffelen. Ook zagen we dingo's (wilde honden) en een vogelbekdier!
Donderdag zou een groot deel van de groep die nog steeds bij elkaar was vertrekken naar andere delen van Australie. Dus was het een leuk idee weer te gaan bbqen. Met z'n allen in het park lekker en gezellig gegeten, maar nu moesten we wel echt afscheid gaan nemen.
Donderdag hebben Afra en ik nog wat rondgehangen in Brisbane om nog wat te zien voor ook wij vertrokken. We zijn naar het park geweest, die hier soms echt mooi zijn aangelegd, en hebben gezwommen in de lagoon.
We moesten al op tijd op het vliegveld zijn en hebben daar een broodje gegeten voor we in het vliegtuig stapten. De vorige vlucht had vertraging dus we moesten lang wachten. Op het vliegveld voelde het een beetje alsof we naar huis zouden gaan, wat ergens wel fijn voelde om iedereen weer te zien! Maar we gingen niet naar huis!!
Om ongeveer half 1 's nachts kwamen we aan in Darwin. Omdat de tas van Afra het laatste eruit kwam wilde de chauffeur van de shuttle bus niet wachten en reed zo weg! Er kwam een andere om 2 uur.. Fijn. Ik heb toen maar een van de taxichauffeurs gevraagd en die was nog goedkoper ook! Toen we uit het vliegveld kwamen weden we gelijk overvallen door de drukkende warmte. Dat was wel even een verschil met Brisbane!
We hadden een code gekregen van de kluis bij het hostel waar onze sleutel in zat en we sliepen in een 4 persoons vrouwenkamer. In Darwin zijn niet zoveel backpackers als in het oosten en er lagen dan ook 2 vrouwen van tussen de 40 en 50 op onze kamer. Lekker rustig dachten we, dat is wat anders dan rampetampende backpackers!
We moesten heel erg wennen aan de hitte. Als je gewoon stil zit loopt het zweet al over je lijf! we hebben de eerste dag na het boodschappen doen dan ook maar in het zwembad bij de het hostel door gebracht.
Maar alles is heet. Er komt zelfs geen koud water uit de kraan.
In Darwin kan je niet in de zee zewmmen, er zijn krokodillen en kwallen.. Daarom zijn we zaterdag naar de lagoon geweest om te zwemmen, ook dit water was warm en lang niet zo mooi als in Brisbane. Van hat ene op het andere moment werd de lucht donker en toen ik dat zei tegen Afra hebben we de spullen gepakt en toen we op de overdekte loopbrug stonden, baste het los! Echt een plensbui, endelijk een beetje verkoeling. Ook de volgende dag was het lekkerder en vooral het zwembad was wat frisser.
Maandag 19 november konden we de auto halen en we wilden weg uit Darwin, dus nadat we hadden ingepakt en uitgecheckt stonden we om 10 uur bij de autobarn. Allleen was de auto nog niet schoon en gecheckt en onze spullen zaten er niet in. Al met al duurde het heel lang voor we klaar waren. We moesten nog een wegenkaart kopen, wat hier moeilijk blijkt te zijn en nog naar de bandenmeneer. We hebben maar een dagje bijgeboekt in het hostel, want het schoot niet op. 's Avonds nog even onze tent geprobeerd, die uiterraard niet klopte. Dinsdag optijd op gestaan, tent geruild, naar de banden man geweest en slaapspullen gekocht. Ik slaap nu op een yogamatje en onder een dekbedovertrek. Even wennen. We zijn naar national park Litchfield gereden en hebben een camping gezocht. Hier bleek alleen een wc te zijn, zo'n gat waar alles naar beneden valt en niet doortrekt. We zaten ook echt in de middle of nowhere, met 1 kookpitje, zonder bereik, koelkast, stromend water en alle luxe die je maar kunt bedenken. We hadden gelukkig een echte survivalfamilie naast ons staan, die gaven ons tips en eten wat ze over hadden omdat ze weggingen de volgende dag. Wij waren enorm blij met de kip en de sla, want omdat we geen koelkast hadden en het superheet is, kunnen we dat helemaal niet hebben. We hadden ons al in gesteld alleen nog maar pasta, rijst en noedles met groente en tonijn uit blik.
De zonen hadden ons geholpen met het op zetten van de tent en 's avonds werden wij als ' new friends' uit genodigd bij het kampvuur, met marsmallows!
Na een enorm slechte hete nacht in ons tentje hebben we, bij gebrek aan een douche, onze morning shower gehad onder een waterval, echt vervelend wakker worden.. Het is er prachtig. (Google: Buley Rockhole) Dit is het enige water in de buurt en echt schoon, hier zetten we ook de thee van en doen we de afwas mee.
Terug op de camping bleek iedereen te zijn vertrokken. Dinsdag een wandeling gemaakt naar de Florence Falls ( ook de moeite waard om even een plaatje op te zoeken) en dar lekker gezwommen om af te koelen. Het is er rond e 35 graden en de hele dag volle bak zon. In Darwin aten we rond 9 uur, als het wat afkoelt, maar nu moeten we voor 7 uur klaar zijn, want dan is het donker en er hebben geen licht. Dit is wel kamperen op en top! We namen nog even een laatste duik voor het eten maken en toen we terug kwamen ging het heel hard regenen, na al onze spullen in de auto te hebben gegooit, zijn we buiten op een stoetje gaan zitten om niet alles binnen nat te maken in onze bikini. Het was lekker afkoelen, maar op een gegeven moment moesten we toch gaan eten. Toen het een beetje droog werd hebben we snel afgedroogd en zijn we halfbloot in de auto gaan zitten. Daar heb ik een pasta salade in elkaar geflanst van pasta van de vorige dag. Na het eten was het droog en toen ik terug liep van de wc zag ik een dingo 10 meter van de auto. Dingo's zoeken eten en kunnen aanvallen, dus ik dach tik roep heel hard, dan komt hij naar mij of gaat hij weg van de schrik. Gelukkig ging hij weg toen ik schreeuwde naar Afra.
We besloten in de auto te slapen, door de dingo en omdat we alleen waren. Donder dag zijn we een klein stuk je verder het park in gereden naar een andere camping (Wangi Falls), met douche en konden we eindelijk onze haren wer wassen. Hier lopen wallibi's over de camping, had ik een enorme spin in mijn hand, die onder de handdoek zat, liepen er wilde zwijnen over de camping en zat er een kikker zo groot als een klein konijn in de douche. Genoeg beesten gezien dus.
We ijn vrijdag doorgereden naar Katherine national park om daar te gaan kamperen. Alleen bleek het hier 18 dollar per persoon per nacht, wat we een beetje overdreven vonden naast de 6,60 in litchfield en om gewoon in onze auto te slapen. Dus we zijn een stik terug gereden, maar wisten niet zo goed wat we gingen doen. Wild kamperen waren we hier niet zo enthoustiast over, dus besloten we een oprijlaan op te rijden. Hier stonden super aardige mensen. Ons verhaal te hebben verteld en te hebben gevraagd of ze een goedkope plaats wisten, ze de eigenaar: Zet hem maar ergens neer. We hebben daar uiteindelijk 2 super leudke dagen gedhad met alle bewoners. Er woonden 2 gezinnen, 1 in het huis, 1 in de schuur en er waren nog een stel vrienden die ook deden alsof ze thuis waren. Er liepen allemaal kinderen en beesten en het was een grote gezellige puinhoop bij elkaar. Na onze maaltijd nacho beef werden we uitgenodigd om een biertje te drinken op de verranda. Toen uit endelijk iedereen terug was van een kerstborrel werd het erg gezellig! Na wat biertjes en hapjes en grapjes werd het geweer te voorschij gehaald. Hier heerst een plaag van cane toads, een soort giftige kikkers waar dieren vaak dood door gaan en kinderen ziek van worden. Daar schieten ze op. En natuurlijk konden wij ook even proberen. 2 kogels 2 keer raak!
De buurman en broer van Rod ( de eigenaar) zit in Nieuw Zeeland en heeft iets wat we amazing zouden vinden. Hier hadden ze de code en Jeff vind het goed als ze erheen gaan. Om 2 uur waren er nog 2 dames en een man in de stemming dus werden de in een 4 weeldrive door het land mee genomen naar Jeff's. En het was wel gaaf! Een zwembad onder de sterrenhemel, er was een bar en muziek, discolichten en rookmachines, half buiten half binnen. En daar waren we met z'n 5en. We hebben heel hard (en vals) Adele gezongen in het zwembad en genoten van de sterren. Het is in de woestijn, er is niets in de wijde omtrek. Rod's huis was 1,2 km verder op. En omdat er ook geen licht van een stad of iets was zagen we vanuit het zwembad de hemel waar we beide erg van onder de indruk waren, zoveel sterren hebben we nog nooit gezien!
Jason en Brad, de andere 2 mannen, namen ons zaterdag mee voor een tripje op de rivier, waar veel krokodillen zitten. Bij het begin lag een walibi in het water zonder hoofd en helemaal opgeblazen, hij was gegrepen door een krokodil en stonk er vreselijk! We waren te laat, vooral 's ochtends schijn je er veel te zien. Maar we hebben er wel eentje gezien in een kooi. Die worden gevangen om te kijken of er veel zout en zoet waterkrokodillen zitten. Maar de rivier zelf was echt prachtig, we zien echt veel dingen die zo uit een boekje lijken te komen of alsof het zo is neergelegd en het nep is. We kijken echt onze ogen uit.
Later nam Billy ons mee naar een plek om te zwemmen, toen we terug kwamen kreeg ik de auto niet open. We dachten dat het ging regenen en hadden alle ramen dicht gedaan voor we weggingen. De auto stond op het terein een aantal honderden meters van de weg af, we hadden hem niet op stot gedaan. Toen we terug kwamen hadden we alleen een bikini en een handdoek. Maar ik kreeg de auto niet open en zag dat de sleutel met apparaatje voor centrale deurvergrendeling in de auto lag. Dat was even een k*tmomentje. Eigenlijk kon het ook niet, we kunnen de auto niet op slot doen zonder dat ding. Gelukkig waren we bij super mensen! En had een van de dames een goede verzekering voor alles wat zij met welke auto dan ook deed. Dus kwam er anderhalf uur later iemand de auto open maken en konden we eindelijk droge kleren aan. Er bleek een kortsluiting in de sleutel..
's avonds hadden we weer geluk, de vrouw des huizes was lasagna aan het maken en wij mochten meeeten!! Het vlees van hun eigen koeien ligt in stukken bij hun in de vriezer. Alles was echt vers, zelf het gehakt zelf gemalen. Het was echt heerlijk, na al dat blikvoer! Het smaakte als thuis.
Na ons ons ontbijtje met verse eieren van eigen kippen en bacon kregen we nog chocolaatjes mee voor we vertrokken.
Op de volgende 512 km naar Kununnura zagen we veel dode kangaroos en een aantal roadtrains, dat zijn vrachtwagens met soms wel 4 trailers en bijna 60 m lang! Die moeten we inhalen op de snelweg, wat soms best eng is. De snel weg hier zou in nl een 80 weg zijn. 2 weghelfden met een stippellijn. Daar mag je 130.
Nu zijn we in Kununnura, een werkdorp. We staan op een camping waar ook iedereen werkt. We kunnen hier voor 10 dollar per persoon kamperen en we hebben gelijk vrienden gemaakt met Goose, de kampingbaas. Hij vind ons helemaal leuk, alle mannen hier trouwens, als we ergens lopen, wordt er regelmatig getoeterd. En we weten nu waarom, we zijn practisch de enige vrouwen onder de 50 in het hele dorp. De eerste avond hebben we 4jongens ontmoet die hier in cabins wonen tijdelijk, voor werk. Heel vervelend was dat een van de jongens een slecht nieuws telefoontje kreeg en plotseling naar huis moest. zijn huisje was tot vrijdag betaald en hij dacht heel lief gelijk aan ons en heeft met Goose overlegd. Nu hebben wij van maandag tot vrijdag gratid heel luxe accomodatie!! Het is hier midden in de nacht nog 34 en we liggen dus in de auto de hele nacht te zweten. Nu hebben we airco!! Een echte matras, een koelkast en vreizer, 2 kookpitjes en een kleine oven, een eigen badkamer! We zijn helemaal gelukkig!
Ook wij wilden hier misschien wel werken en nog een dezelfde dag hadden we een baantje. Dus gister (dinsdag) konden we beginnen. Om 6 uur en we moesten lange mouwen en een lange broek aan. We moesten Met een kapmes in een boomgaarde al het klimmend onkuid van de bomen halen.. Niet echt een vrouwenjob zei onze chauffeur Scooter. Nou nou dachten wij, wij kunnen wel wat hebben hoor. Het was hard werken en vooral vreselijk heet! Bijna 40 graden en dan lange kleren is niet echt een pretje. Afra trok het echt niet meer en de laatste boomgaard deed ik meer mijn best spinnen te ontwijken dan onkruid te wieden. Dus we hebben maar gezegd dat het onze eerste en laatste dag was, hij begreep het wel..
We hebben daarna lekker gezwommen om het zweet een de spinnen af te spoelen en ons zelf verwend met een lekkere maaltijd. We zijn blij dat we weer groente en vlees kunnen bewaren in de koelkast.
Helaas geen gratis internet hier en deze blog kost me dan ook $12..
Ik hoop dat jullie weer hebben genoten van mijn verhaal en tot de volgende keer!!
See ya
In Brisbane zijn we naar een poolparty geweest van een groep studenten, helaas viel dit een beetje tegen en zijn we daar niet zo lang geweest. Afra en ik lagen dus niet zo laat op bed. We hadden 2 nederlandse jongens op de kamer, waarvan er een ook ging slapen en de andere was er nog niet. Na een paar uur werd ik wakker door het schudden van mijn bed. Ik moest het even laten doordringen en toen merkte ik dat ik een jongen en een meisje naast me hoorde.. En een beetje een ranzig geluid, waar ik nog een paar uur van wakker heb gelegen..
Woensdag 14 nov. zijn we naar de Koala Sanctuary geweest. Het was erg leuk, een soort kleine dierentuin met veel koala's en andere Austalische dieren. We konden een koala vasthouden en met kangaroo's knuffelen. Ook zagen we dingo's (wilde honden) en een vogelbekdier!
Donderdag zou een groot deel van de groep die nog steeds bij elkaar was vertrekken naar andere delen van Australie. Dus was het een leuk idee weer te gaan bbqen. Met z'n allen in het park lekker en gezellig gegeten, maar nu moesten we wel echt afscheid gaan nemen.
Donderdag hebben Afra en ik nog wat rondgehangen in Brisbane om nog wat te zien voor ook wij vertrokken. We zijn naar het park geweest, die hier soms echt mooi zijn aangelegd, en hebben gezwommen in de lagoon.
We moesten al op tijd op het vliegveld zijn en hebben daar een broodje gegeten voor we in het vliegtuig stapten. De vorige vlucht had vertraging dus we moesten lang wachten. Op het vliegveld voelde het een beetje alsof we naar huis zouden gaan, wat ergens wel fijn voelde om iedereen weer te zien! Maar we gingen niet naar huis!!
Om ongeveer half 1 's nachts kwamen we aan in Darwin. Omdat de tas van Afra het laatste eruit kwam wilde de chauffeur van de shuttle bus niet wachten en reed zo weg! Er kwam een andere om 2 uur.. Fijn. Ik heb toen maar een van de taxichauffeurs gevraagd en die was nog goedkoper ook! Toen we uit het vliegveld kwamen weden we gelijk overvallen door de drukkende warmte. Dat was wel even een verschil met Brisbane!
We hadden een code gekregen van de kluis bij het hostel waar onze sleutel in zat en we sliepen in een 4 persoons vrouwenkamer. In Darwin zijn niet zoveel backpackers als in het oosten en er lagen dan ook 2 vrouwen van tussen de 40 en 50 op onze kamer. Lekker rustig dachten we, dat is wat anders dan rampetampende backpackers!
We moesten heel erg wennen aan de hitte. Als je gewoon stil zit loopt het zweet al over je lijf! we hebben de eerste dag na het boodschappen doen dan ook maar in het zwembad bij de het hostel door gebracht.
Maar alles is heet. Er komt zelfs geen koud water uit de kraan.
In Darwin kan je niet in de zee zewmmen, er zijn krokodillen en kwallen.. Daarom zijn we zaterdag naar de lagoon geweest om te zwemmen, ook dit water was warm en lang niet zo mooi als in Brisbane. Van hat ene op het andere moment werd de lucht donker en toen ik dat zei tegen Afra hebben we de spullen gepakt en toen we op de overdekte loopbrug stonden, baste het los! Echt een plensbui, endelijk een beetje verkoeling. Ook de volgende dag was het lekkerder en vooral het zwembad was wat frisser.
Maandag 19 november konden we de auto halen en we wilden weg uit Darwin, dus nadat we hadden ingepakt en uitgecheckt stonden we om 10 uur bij de autobarn. Allleen was de auto nog niet schoon en gecheckt en onze spullen zaten er niet in. Al met al duurde het heel lang voor we klaar waren. We moesten nog een wegenkaart kopen, wat hier moeilijk blijkt te zijn en nog naar de bandenmeneer. We hebben maar een dagje bijgeboekt in het hostel, want het schoot niet op. 's Avonds nog even onze tent geprobeerd, die uiterraard niet klopte. Dinsdag optijd op gestaan, tent geruild, naar de banden man geweest en slaapspullen gekocht. Ik slaap nu op een yogamatje en onder een dekbedovertrek. Even wennen. We zijn naar national park Litchfield gereden en hebben een camping gezocht. Hier bleek alleen een wc te zijn, zo'n gat waar alles naar beneden valt en niet doortrekt. We zaten ook echt in de middle of nowhere, met 1 kookpitje, zonder bereik, koelkast, stromend water en alle luxe die je maar kunt bedenken. We hadden gelukkig een echte survivalfamilie naast ons staan, die gaven ons tips en eten wat ze over hadden omdat ze weggingen de volgende dag. Wij waren enorm blij met de kip en de sla, want omdat we geen koelkast hadden en het superheet is, kunnen we dat helemaal niet hebben. We hadden ons al in gesteld alleen nog maar pasta, rijst en noedles met groente en tonijn uit blik.
De zonen hadden ons geholpen met het op zetten van de tent en 's avonds werden wij als ' new friends' uit genodigd bij het kampvuur, met marsmallows!
Na een enorm slechte hete nacht in ons tentje hebben we, bij gebrek aan een douche, onze morning shower gehad onder een waterval, echt vervelend wakker worden.. Het is er prachtig. (Google: Buley Rockhole) Dit is het enige water in de buurt en echt schoon, hier zetten we ook de thee van en doen we de afwas mee.
Terug op de camping bleek iedereen te zijn vertrokken. Dinsdag een wandeling gemaakt naar de Florence Falls ( ook de moeite waard om even een plaatje op te zoeken) en dar lekker gezwommen om af te koelen. Het is er rond e 35 graden en de hele dag volle bak zon. In Darwin aten we rond 9 uur, als het wat afkoelt, maar nu moeten we voor 7 uur klaar zijn, want dan is het donker en er hebben geen licht. Dit is wel kamperen op en top! We namen nog even een laatste duik voor het eten maken en toen we terug kwamen ging het heel hard regenen, na al onze spullen in de auto te hebben gegooit, zijn we buiten op een stoetje gaan zitten om niet alles binnen nat te maken in onze bikini. Het was lekker afkoelen, maar op een gegeven moment moesten we toch gaan eten. Toen het een beetje droog werd hebben we snel afgedroogd en zijn we halfbloot in de auto gaan zitten. Daar heb ik een pasta salade in elkaar geflanst van pasta van de vorige dag. Na het eten was het droog en toen ik terug liep van de wc zag ik een dingo 10 meter van de auto. Dingo's zoeken eten en kunnen aanvallen, dus ik dach tik roep heel hard, dan komt hij naar mij of gaat hij weg van de schrik. Gelukkig ging hij weg toen ik schreeuwde naar Afra.
We besloten in de auto te slapen, door de dingo en omdat we alleen waren. Donder dag zijn we een klein stuk je verder het park in gereden naar een andere camping (Wangi Falls), met douche en konden we eindelijk onze haren wer wassen. Hier lopen wallibi's over de camping, had ik een enorme spin in mijn hand, die onder de handdoek zat, liepen er wilde zwijnen over de camping en zat er een kikker zo groot als een klein konijn in de douche. Genoeg beesten gezien dus.
We ijn vrijdag doorgereden naar Katherine national park om daar te gaan kamperen. Alleen bleek het hier 18 dollar per persoon per nacht, wat we een beetje overdreven vonden naast de 6,60 in litchfield en om gewoon in onze auto te slapen. Dus we zijn een stik terug gereden, maar wisten niet zo goed wat we gingen doen. Wild kamperen waren we hier niet zo enthoustiast over, dus besloten we een oprijlaan op te rijden. Hier stonden super aardige mensen. Ons verhaal te hebben verteld en te hebben gevraagd of ze een goedkope plaats wisten, ze de eigenaar: Zet hem maar ergens neer. We hebben daar uiteindelijk 2 super leudke dagen gedhad met alle bewoners. Er woonden 2 gezinnen, 1 in het huis, 1 in de schuur en er waren nog een stel vrienden die ook deden alsof ze thuis waren. Er liepen allemaal kinderen en beesten en het was een grote gezellige puinhoop bij elkaar. Na onze maaltijd nacho beef werden we uitgenodigd om een biertje te drinken op de verranda. Toen uit endelijk iedereen terug was van een kerstborrel werd het erg gezellig! Na wat biertjes en hapjes en grapjes werd het geweer te voorschij gehaald. Hier heerst een plaag van cane toads, een soort giftige kikkers waar dieren vaak dood door gaan en kinderen ziek van worden. Daar schieten ze op. En natuurlijk konden wij ook even proberen. 2 kogels 2 keer raak!
De buurman en broer van Rod ( de eigenaar) zit in Nieuw Zeeland en heeft iets wat we amazing zouden vinden. Hier hadden ze de code en Jeff vind het goed als ze erheen gaan. Om 2 uur waren er nog 2 dames en een man in de stemming dus werden de in een 4 weeldrive door het land mee genomen naar Jeff's. En het was wel gaaf! Een zwembad onder de sterrenhemel, er was een bar en muziek, discolichten en rookmachines, half buiten half binnen. En daar waren we met z'n 5en. We hebben heel hard (en vals) Adele gezongen in het zwembad en genoten van de sterren. Het is in de woestijn, er is niets in de wijde omtrek. Rod's huis was 1,2 km verder op. En omdat er ook geen licht van een stad of iets was zagen we vanuit het zwembad de hemel waar we beide erg van onder de indruk waren, zoveel sterren hebben we nog nooit gezien!
Jason en Brad, de andere 2 mannen, namen ons zaterdag mee voor een tripje op de rivier, waar veel krokodillen zitten. Bij het begin lag een walibi in het water zonder hoofd en helemaal opgeblazen, hij was gegrepen door een krokodil en stonk er vreselijk! We waren te laat, vooral 's ochtends schijn je er veel te zien. Maar we hebben er wel eentje gezien in een kooi. Die worden gevangen om te kijken of er veel zout en zoet waterkrokodillen zitten. Maar de rivier zelf was echt prachtig, we zien echt veel dingen die zo uit een boekje lijken te komen of alsof het zo is neergelegd en het nep is. We kijken echt onze ogen uit.
Later nam Billy ons mee naar een plek om te zwemmen, toen we terug kwamen kreeg ik de auto niet open. We dachten dat het ging regenen en hadden alle ramen dicht gedaan voor we weggingen. De auto stond op het terein een aantal honderden meters van de weg af, we hadden hem niet op stot gedaan. Toen we terug kwamen hadden we alleen een bikini en een handdoek. Maar ik kreeg de auto niet open en zag dat de sleutel met apparaatje voor centrale deurvergrendeling in de auto lag. Dat was even een k*tmomentje. Eigenlijk kon het ook niet, we kunnen de auto niet op slot doen zonder dat ding. Gelukkig waren we bij super mensen! En had een van de dames een goede verzekering voor alles wat zij met welke auto dan ook deed. Dus kwam er anderhalf uur later iemand de auto open maken en konden we eindelijk droge kleren aan. Er bleek een kortsluiting in de sleutel..
's avonds hadden we weer geluk, de vrouw des huizes was lasagna aan het maken en wij mochten meeeten!! Het vlees van hun eigen koeien ligt in stukken bij hun in de vriezer. Alles was echt vers, zelf het gehakt zelf gemalen. Het was echt heerlijk, na al dat blikvoer! Het smaakte als thuis.
Na ons ons ontbijtje met verse eieren van eigen kippen en bacon kregen we nog chocolaatjes mee voor we vertrokken.
Op de volgende 512 km naar Kununnura zagen we veel dode kangaroos en een aantal roadtrains, dat zijn vrachtwagens met soms wel 4 trailers en bijna 60 m lang! Die moeten we inhalen op de snelweg, wat soms best eng is. De snel weg hier zou in nl een 80 weg zijn. 2 weghelfden met een stippellijn. Daar mag je 130.
Nu zijn we in Kununnura, een werkdorp. We staan op een camping waar ook iedereen werkt. We kunnen hier voor 10 dollar per persoon kamperen en we hebben gelijk vrienden gemaakt met Goose, de kampingbaas. Hij vind ons helemaal leuk, alle mannen hier trouwens, als we ergens lopen, wordt er regelmatig getoeterd. En we weten nu waarom, we zijn practisch de enige vrouwen onder de 50 in het hele dorp. De eerste avond hebben we 4jongens ontmoet die hier in cabins wonen tijdelijk, voor werk. Heel vervelend was dat een van de jongens een slecht nieuws telefoontje kreeg en plotseling naar huis moest. zijn huisje was tot vrijdag betaald en hij dacht heel lief gelijk aan ons en heeft met Goose overlegd. Nu hebben wij van maandag tot vrijdag gratid heel luxe accomodatie!! Het is hier midden in de nacht nog 34 en we liggen dus in de auto de hele nacht te zweten. Nu hebben we airco!! Een echte matras, een koelkast en vreizer, 2 kookpitjes en een kleine oven, een eigen badkamer! We zijn helemaal gelukkig!
Ook wij wilden hier misschien wel werken en nog een dezelfde dag hadden we een baantje. Dus gister (dinsdag) konden we beginnen. Om 6 uur en we moesten lange mouwen en een lange broek aan. We moesten Met een kapmes in een boomgaarde al het klimmend onkuid van de bomen halen.. Niet echt een vrouwenjob zei onze chauffeur Scooter. Nou nou dachten wij, wij kunnen wel wat hebben hoor. Het was hard werken en vooral vreselijk heet! Bijna 40 graden en dan lange kleren is niet echt een pretje. Afra trok het echt niet meer en de laatste boomgaard deed ik meer mijn best spinnen te ontwijken dan onkruid te wieden. Dus we hebben maar gezegd dat het onze eerste en laatste dag was, hij begreep het wel..
We hebben daarna lekker gezwommen om het zweet een de spinnen af te spoelen en ons zelf verwend met een lekkere maaltijd. We zijn blij dat we weer groente en vlees kunnen bewaren in de koelkast.
Helaas geen gratis internet hier en deze blog kost me dan ook $12..
Ik hoop dat jullie weer hebben genoten van mijn verhaal en tot de volgende keer!!
See ya
-
28 November 2012 - 06:52
Jacqueline:
Hee lieve Meer!
Ik heb zeker genoten van je verhaal, leuk om mee op te staan!
Vooral het kampeerverhaal vind ik leuk :) Echt kamperen! En douchen onder een waterval, heerlijk!
Veel plezier nog, geniet van alle feesten, ervaringen en mooie uitzichten!
Dikke kus,
Jacq -
28 November 2012 - 07:51
Duuk:
Wat mij betreft 12 dollar waard! Mooi verhaal! Leuk om te lezen dat je daar veel ziet een mee maakt!
-
28 November 2012 - 08:21
Frank:
Wat een super verhaal! Dat is nog eens kamperen. ;)
Heerlijk al die random gebeurtenissen en ontmoetingen, ik word er helemaal enthousiast van.
Groetjes Frank -
28 November 2012 - 09:33
Yvonne Kiewiet:
Hee Mereltje!
Wat een GEWELDIG verhaal en het geld zeker waard, hoor ;) Achter de computer kan ik met je meegenieten!
Stom dat ik je niet kan smsen maar wel smsjes kan ontvangen! Kga het zeker uitvogelen..
Geniet lekker van het de kookpitjes en de oven, maar dat kan ik wel aan jou overlaten ;) Lekker eten en genieten van de luxe!
Liefdevolle kus, lafya!!! Lyvs -
28 November 2012 - 10:04
Stephanie:
Wat een avontuur zeg! Je maakt genoeg mee daar! Vind dat met die vrachtwagens wat minder, wel voorzichtig doen hoor! Geweldig om te lezen hoe je alles zo lekker onbevangen ervaart. Tenminste....dat komt wel zo over...! en je verslagen zijn het geld waard hoor, hardstikke leuk om te lezen. En nu maar even genieten van je luxe periode! liefs steef -
28 November 2012 - 10:25
Paulien:
Wat leuk om te lezen.... en zo herkenbaar al die plaatsen waar jij nu bent geweest. LEUK! -
28 November 2012 - 10:30
Daantje Pappie:
Ha Merel,
Schitterend verhaal!!
Ik zal de plaatsen die noemde even opzoeken op google maar ben er van overtuigd dat het mooi is.
Het moet een verademing zijn om nu even in een huisje te zitten! Geniet er maar van want er komen ook nog wel andere tijden en mensen op jullie pad denk ik.
Na 1 dag werken geven jullie het al weer op, dat is jammer want het verdiende wel goed zag ik. Maar je kunt nu weer een paar dagen vooruit.
Zorg je wel voor voldoende drinkwater in de auto!! Je weet maar nooit en bij die warmte heb je wel veel nodig.
Ik heb je een paar keer proberen te bellen maar dat lukt niet altijd, maar ik probeer het nog wel eens.
Ik zal ook even bij Afra kijken wat zij schrijft.
Ga zo door en probeer de volgende keer een goedkopere lokatie voor je blog te vinden.
Kus beide . Doei -
28 November 2012 - 14:59
Elizanne:
Hey Merel!
Super leuk om je verhalen te lezen, heb veel dingen gegoogled om ook de beelden er bij te zien!
Ik ga je nu weer een facebookbericht sturen!
xxx -
28 November 2012 - 15:49
Oma:
Hallo merel en Afra.
Wat een leuke belevenis en wat zien jullie veel. maar wel heel veel enge beesten geniet van de luxe die jullie nu mee maken .
Maar wat is het er warm.
Doen jullie voorzichtig op de weg met die grote vrachtwagens?
We hebben erg genoten van je verhaal,en wachten op de volgende.
Veel liefs opa en oma. -
28 November 2012 - 16:07
Opa:
Ook even een berichtje van mij. Jullie zijn aardig in een dierentuin gekomen heb ik gelezen.Kijk maar uit met de wilde honden bij de tent. Je kunt al aardig overweg met de spinnen en de krokodillen, kijk maar uit met het zwemmen.Jullie hebben al heel wat gezien en beleefd en je bent nog maar een maand op weg.Hopelijk gaat het jullie verder ook goed en nog veel geluk en plezier samen,
Opa. -
28 November 2012 - 18:33
Appie:
Ik heb je verhaal met open mond gelezen ... hoezo "afwisseling"!? 't ene moment lijk je in een nachtmerrie te zitten en het volgende in een paradijs te zijn terecht gekomen. En dan de vriendelijkheid van de mensen ... een zegen! Lief nichtje, ga door met avonturen beleven en genieten!Kus, Appie. -
28 November 2012 - 21:27
Paul En Anita:
Nou Merel, wat een super verhaaal. We hebben ervan genoten. Jij doorstaat alles maar zo, waar ik (Anita) als de dood voor ben. Geweldig. Als je terugbent van deze tot nu toe geweldig spannende reis, kun je volgens ons zo journaliste worden, wat kun jij beeldend vertellen! Wat leuk dat jullie samen verder trekken. We wensen jullie heel veel plezier. En volg het advies van je papa echt op, zorg voor voldoende water onderweg.
Liefs vanuit dat heel verre Meppel, Paul en Anita -
29 November 2012 - 09:37
De Roussies:
Lieve merel,
geweldig verhaal! Ik zal op google eens kijken naar de plekken waar je geweest bent. Doe je wel voorzichtig met al die dinos, krokoos,spinnen en anderen rare dieren :). Wij hebben hier temperaturen rond het vriespunt dus geniet lekker van de hitte daar. Al is dat ook niet altijd even prettig. Zorg je wel voor genoeg eten en vooral drinken zoals je vader zegt want dat is echt heel belangrijk.
Geniet lekker!
Liefs de rousies.
-
29 November 2012 - 09:56
Ruli:
Hoi Merel
Wat een verhaal weer en belevenissen super.Volgens mij begin je al aardig aan de dierentuin te wennen, zo te lezen.
Nog heel veel plezier en inderdaad volg de instructies van paps goed op!!!!!!!
Geniet er goed van en doe de groetjes aan Afra .
Dikke kus
Ruli
-
30 November 2012 - 15:04
Mammie:
Hoi lieve Afra en Merel,
Wat weer een super verhaal, ik ben zo ongelofelijk trots op jullie allebei. Vooral Merel dat je de spinnen trotseert, daar zag je nog het meest tegenop voordat je wegging.......... Buley Rockhole en Florence Falls is inderdaad prachtig. de foto's zijn al mooi, laat staan in het eggie. De manier van schrijven straalt zoveel plezier en genieten uit, echt heel leuk om te lezen. De verhalen van Afra volgen we ook op de voet. Blijf genieten en pas op jullie zelf. We hebben snel weer contact. Heel veel liefs van je moeder -
10 December 2012 - 09:56
Helma:
Zo, eindelijk even tijd genomen om je blog te lezen, mijn nichtje is op de 27e vertrokken met haar vriend naar Australië, dus ik wissel tussen beide Ozzieblogs :D ...
Maar wat een enorm leuke ervaringen doe je op. Je schrijft het zo dat ik het voor me zie. Lijkt me eigenlijk wel erg lekker, die warmte daar ;).
Heel veel plezier gewenst en blijf genieten...
groetjes
Helma, Reinier Duncan en Robin -
05 Maart 2013 - 15:07
Mel:
Lieve merel,
Wat maak jij wat mee zeg! Ik heb een oud blog gepakt om te reageren. Ik hoop dat je nog leest!!
Enorm leuk die verhalen van je! Ik mis je ook in het zwembad!
Veel liefs Mel
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
